Terugkijken op het Pieterpad

In november 2019 begon ik met het bewandelen van het Pieterpad. Gedurende de tocht die ik over (bijna) twee jaar verspreid heb gelopen, heb ik veel geleerd. Hierin hebben de thema's zelfontwikkeling en zelfkennis centraal gestaan. Dat heeft uiteraard ook een beetje te maken met hoe ik persoonlijk in elkaar zit, maar het is denk ik sowieso geen toeval dat de (langeafstands)wandeling zich goed leent als achtergrond voor de genoemde thema's. Graag leg ik jullie kort uit wat de betekenis van deze wandeltocht voor mij is geweest en wat ik heb geleerd.

Het begin

Begin november 2019 stopte ik met het werk bij mijn toenmalige werkgever. Niet omdat ik weg moest, maar omdat ik toe was aan iets nieuws, aan iets anders. Maar aan wat dan? Het antwoord op die vraag had ik nog niet, maar ik wist wel dat ik het niet ging vinden waar ik toen werkte. In algemene zin stond ik in deze periode aan het begin van een proces van zelf(her)ontdekking. Lange tijd was ik van de ene in de andere verplichting gerold, zonder goed stil te staan bij mijn persoonlijke ambities: hoe wil ik dat mijn leven er straks uitziet? Hoe ga ik betekenis geven aan mijn leven, wat ís een betekenisvol leven? Kortom, werk aan de winkel.

Ik had mij voorgenomen om na uitdiensttreding als één van de eerste ondernemingen te beginnen aan het Pieterpad. Een wandelaar was ik al, maar nu wilde ik het er een week met volle bepakking op gaan wagen. Redelijk op de bonnefooi, met tent en al, kijken hoe ver ik kon komen. Ook had ik behoefte aan tijd voor mezelf, met mezelf alleen, in stilte nadenken.

Onderweg

De eerste week in november 2019 beviel goed, dus in de zomer van 2020 heb ik samen met mijn vrouw het pad vervolgd. Twee midweken in augustus en september hebben ons tot over de helft van het pad gevoerd. Ditmaal in de benauwde, zomers hitte in plaats van de ijzige winden van de noordelijke provincies. Het landschap begon te veranderen en ik was veranderd. Ik was aan een nieuw professioneel avontuur begonnen en werd hierin enorm uitgedaagd om verder over mijzelf en mijn ambities na te denken. Bonus: nu kon ik deze mooie ervaringen ook nog eens direct met iemand delen. Dit wakkerde mijn passie voor buitensport, buitenleven en de waarde van buiten zijn extra aan. Waardevolle inspiratie voor in de toekomst.

Het einde

Op zaterdag 11 september 2021 liep ik de laatste meters van het Pieterpad, over de Sint-Pietersberg in Maastricht. Gedurende de laatste paar honderd meters drong het tot me door dat dit het einde was van de bijna twee jaar geleden gestarte onderneming. Best even slikken, nu was het opeens klaar. En natuurlijk was het niet zomaar 'opeens' klaar, het is een proces geweest dat onderweg gradueel steeds 'klaarder' was. Maar ook graduele processen hebben individuele, afgebakende stadia - dit was het eindstadium. Het gevoel bekroop mij dat je krijgt na het uitlezen van een heel goed boek, of na het einde van een grijpende film. Wat is dat voor gevoel? Ik interpreteer het deels als de realisatie dat er gaandeweg het proces een deel van je is veranderd. De film, het boek of de wandeling heeft iets met je gedaan. Normaal neem je veranderingen aan jezelf misschien niet zo direct waar, maar als je het kan peilen aan de hand van een extern medium, word je opeens bewust van de verandering. 

Reisblogs

Ter afsluiting wijs ik de lezer graag op mijn pagina met reisverslagen. Zoals hierop zichtbaar is, heb ik een begin gemaakt met het uitschrijven van mijn dagelijkse ervaringen op het Pieterpad zelf. Het plan is om alle etappes in variërende mate van detail te beschrijven en inzage te geven in zowel de praktische als beschouwelijke aspecten van deze ervaringen. Hieronder staat een overzicht van de eerste verslagen. Veel leesplezier!