Drentsche Aa
De ochtend na deze eerste keer kamperen deze wandeling had ik wat meer opstarttijd nodig dan eerder. De routine van het inpakken van de tent, alle slaapspullen, kleding et cetera had ik nog niet geheel onder de knie. Hier wordt je gaandeweg een vakantie steeds bedrevener in. Na een relatief late start, hervatte ik mijn weg de Zuidlarense bossen uit. Door Zuidlaren zelf heen, terug de Drentsche Aa op voerde de route mij. Steeds meer verscheen het oude cultuur- en natuurlandschap, zoals ik dat bij etappe 1.2 al kort beschreef. Als het vroegst bewoonde deel van ons land, is het niet verwonderlijk dat je hier de oude tekenen daarvan nog ziet. Uit de prehistorie resteren de hunebedden en grafheuvels, zichtbaar op verschillende plekken langs de route. Deze aanwijzingen van een oude beschaving passen heel mooi in het totaalplaatje waarvan de omringende bossen en heidegebieden de achtergrond zijn. Buiten dit oude landschap loop je door de bossen, langs verschillende kleine dorpen met oude boerderijen.
Vermoeidheid en rust
Sinds de etappe van de voorgaande dag had ik een besluit genomen. Gezien de lengte van de etappes die ik deze week liep, zou ik mezelf meer rust gaan gunnen. Dat wil zeggen, frequenter en langer pauzeren. Wanneer je aan het einde van de herfst loopt, zoals ik dat deed, wordt het vrij snel donker. Aangezien je de hele dag buiten bent, inclusief 's avonds, merk je veel meer de effecten van het donker. Concreet: al vrij snel koelt het buiten af en moet je zorgen dat je zelf niet afkoelt. Daarbij is het niet echt lekker om in het donker buiten te gaan zitten. Dit betekent dat je het overdag moet hebben van het licht dat er is en de rust die je bij licht kan nemen. Op onderstaande foto zie je de twee belangrijkste rustmomenten die ik mijzelf deze dag heb gegund. Koffie en taart doen een wandelaar goed, net als languit in een bos liggen, tussen de afgevallen bladeren. Ondanks de genomen rust, merkte ik op deze dag de impact van de lange afstanden, de lange dagen en de zware bepakking op mijn lichaam. Zeker mijn voeten en knie begonnen op te spelen en hadden de extra rust echt nodig. Hierover in het verslag van etappe 1.4 meer.
Spookhuis Schoonloo
De latere start en de lange etappe die ik deze dag zou lopen maakten dat ik pas tegen de schemer bij mijn verblijf van de nacht aankwam. Wederom kwam het op improvisatie en Google Maps aan om de slaapplek te regelen. Ditmaal had ik een plekje bemachtigd in een groepsaccommodatie in Schoonloo. Ik zeg bemachtigd, maar echt een uitdaging was het niet. Rond deze tijd van het jaar was er maar weinig bezetting, om niet te zeggen geen. Ik was de enige gast in het grote huis, waarin ik een bed in een tweepersoons kamer kreeg. Wederom lekker om na een lange dag in een heus bed neer te kunnen ploffen. Maar dit was vooral ook wel een beetje gek. Ik zal niet zeggen dat ik bang ben in het donker, maar ik ben er ook niet geheel comfortabel bij. Zeker niet wanneer ik in mijn eentje in een groot, leeg, donker, krakend en redelijk afgelegen huis in Drenthe verblijf. Nadat ik mijn overheerlijke maaltijd van noodles, bonenschotel en koffie had verorberd, sprong ik nog snel even onder de douche en sloot ik mij in mijn kamer op. Mijn boek en wat muziek zorgden ervoor dat ik alle vreemde geluiden en schaduwen in het grote, vreemde huis om mij heen zoveel mogelijk kon negeren. Hoewel dat in eerste instantie aardig lukte, ging ik een onrustige nacht tegemoet, helaas met alle gevolgen van dien voor de volgende dag.
Feiten en cijfers
| Route | Zuidlaren - Schoonloo |
| Afstand | 35km |
| Duur inclusief pauzes | 8:30 - 16:30 |
| 8 uur | |
| Weer | 2°C, bewolkt en met lichte regen |
| Uitgaven | €18,50: accommodatie |
| €8: koffie en taart in Rolde |
Reactie plaatsen
Reacties